Vrijdag 27 september2024  kreeg Joop verdrietig nieuws. Ezel Noor(tje) was na een kort ziek zijn en een opname in de dierenkliniek toch nog plotseling overleden. Voor ons,  Stichting Ezelwelzijn,  de tweede ezel in korte tijd. Iets wat je niet in de koude kleren gaat zitten als ezeleigenaar maar zeker ook niet als ezelmaatje. Het ezelmaatje van Noor,  Pien had het er erg moeilijk mee. Voor haar was het een hele beleving. Pien was mee geweest naar de kliniek om er te zijn voor Noor en heeft daar  op passende wijze afscheid kunnen nemen van haar. Ze bleef wel alleen achter en ging ook alleen terug naar huis met de trailer naar hun beider stalletje.

Na 15 jaar in het mooie Drenthe te hebben gewoond, gaat ze weer terug naar haar geboortestreek.  Dichterbij de familie wonen, dat is haar wens. De boerderij is verkocht, dus was het nu tijd om de ezels Sara en Theo over te dragen aan de stichting.

Het was zover buurman en buurman mochten naar hun nieuwe adres. Ze liepen gemakkelijk mee richting ezeltruck maar bij de ezeltruckopgang moesten ze toch even kijken. Na enig aandringen stonden ze al heel snel in de ezeltruck en konden we op pad.

Na de komst van Camille en Echo in juni 2024 stond de telefoon niet stil bij Joop. Ook  tijdens onze open stalmiddag kort daarna stalen beide ezels de show. Maar wat wil je ook, 2 van die prachtig grote Poitou ezels, daar kun je niet omheen. De Poitou-ezel is een van de grootste ezelrassen. Ze zijn, naast hun grootte, ook opvallend door hun vaak vervilte vacht. Prachtige ezels in hun soort.

Juni 2024: Stichting Ezelwelzijn wordt benaderd door een woongroep of de  stichting een plekje hebben voor 2 ezels. Er zat dit keer wel een vraag bij! Een delegatie van de woongroep wilde eerst komen kijken op de accommodatie of het was wat ze wensten voor de toekomst van beide ezels. Elke ezeleigenaar kan en doet het op zijn eigen wijze en dat kan bij onze stichting.