Zoals u eerder heeft kunnen lezen heeft een paar maanden geleden Baukje na het overlijden van haar paardenmaatje de rit naar
Stichting Ezelwelzijn aanvaard. Baukje was erg verdrietig en had wat meer  tijd nodig dan normaal om  te herstellen en weer te
genieten van haar ezelleven. Gelukkig had ze veel ezels om haar heen die haar hiervoor ook de gelegenheid gaven.
Na een tijdje balkte ze er lustig op los, het bleek een nieuwe manier van communiceren voor haar te zijn.

De hoeven van Boukje waren door omstandigheden te lang geworden hierdoor hadden haar benen een afwijkende stand gekregen. Het gevolg was dat  Baukje problemen kreeg met  lopen. De hoefsmid heeft in 4 sessies de hoeven bekapt naar de normale “ezelstand” wat bij Baukje met name in het begin spierpijn opleverde. Gelukkig heeft ze het allemaal goed doorstaan en kon ze uiteindelijk
uitgeplaats worden.

In de tussen liggende periode was er al contact gelegd met een ezeleigenaar waarvan een van de twee ezels overleden was. De andere ezel, Bram,  was erg verdrietig hierdoor en liet dit ook duidelijk merken aan zijn verzorgers. Zonder en met de persoonlijk verzorger van de ezels, Manon, waren ook al wat bezoekjes gebracht aan  Stichting Ezelwelzijn en Baukje. Ze hadden Baukje al in hun hart
gesloten  en zagen ernaar uit dat ze kwam.

Begin mei was het eindelijk zover: met frisse tegenzin stapte Boukje gewillig in onze nieuwe ezeltruck en gingen we op pad naar haar nieuwe accommodatie en natuurlijk ook ezelmaatje Bram. Op de plek van bestemming  aangekomen stonden Bram en Manon al op de uitkijk. Beide hadden er duidelijk zin in. En Baukje…Baukje wilde al dat gesnuffel eerst niet. Dat had Manon goed in de gaten.  Baukje wilde eerst de omgeving verkennen en kijken waar ze terecht was gekomen.

Nou ik moet zeggen een prachtige accommodatie. Een mooie weide met schuilstal en voldoende bomen om te schuilen  tegen zon, wind en regen. En haar nieuwe maatje.. Bram liep trots achter haar aan en liet haar geen moment alleen. Net of hij Baukje alles wilde laten zien. Na een bedankje aan Joop middels een schouderkopje snelde hij weer achter Baukje aan. Het leek of ook Baukje even gedag kwam zeggen.

Dat gaat goed komen met die twee. En dat blijkt ook, de volgende dag kregen we een berichtje , gaat echt mooi met zijn tweeën. Staan de meest van de tijd bij elkaar..

Veel plezier samen.