Ongeveer drie jaar geleden hadden we Juultje en Baladur bij een gezin vlakbij de opvang geplaatst. De eigenaresse belde ons met het trieste bericht dat helaas Baladur overleden is. Aangezien Juultje heel verdrietig is en niet meer alleen in de wei wilde staan en dus iedere keer dwars door het schrikdraad in de tuin van de familie ging staan kwam het verzoek of wij haar spoedig op konden halen. Toen we bij de familie aankwamen stond ze al klaar met haar halster om. Ze vond het allemaal heel spannend dus het duurde even eer ze de trailer in stond. Het was een heel kort stukje rijden dus we kwamen al snel op de opvanglocatie aan. Ze liep direct met ons mee de trailer uit en maakte kennis met de andere ezels. Na alle indrukken vond ze het tijd om lekker van het gras te gaan genieten.