Aangezien de eigenaresse door omstandigheden niet meer voor de ezels kan zorgen vroeg ze of wij ze op wilden halen.
De mevrouw woont in Duitsland en de ezels stonden ook in Duitsland dat betekend dat de papieren van tevoren
in orde gemaakt moeten worden. Toen de eigenaresse alles geregeld had en alle papieren correct waren konden we Moritz, Leika, Luise en Alfred ophalen. Omdat er tegenwoordig weer grenscontroles zijn had ik ook alle papieren afgedrukt en meegenomen, je weet immers nooit. Toen we in de buurt van de grens kwamen stond er aardig wat duitse politie maar we mochten gelukkig doorrijden.
Google bracht ons via de mooiste wegen naar de plaats van bestemming.
Het weer zat ook mee, strakblauwe hemel met heerlijk zonnetje. De natuur zie je langzaam veranderen in herfsttinten, werkelijk prachtig. Omdat het heerlijk weer was dronken we buiten koffie, bizar toch midden oktober. Alle ezels hadden een halster om met hun naam erop. Dat is pas handig! We konden met de ezeltruck de weide in rijden, klep open en alle ezels konden naar binnen. Eigenlijk ging het heel snel. Hele makkelijke lieve ezels zijn het. We kregen nog wat spullen mee en toen konden we onze terugreis inzetten.
Google was een beetje in de war die stuurde ons telkens naar een doorgaande weg die toch echt helemaal afgesloten was.
De omgeving is prachtig dus echt erg was het nou ook weer niet. Toch kwamen we al weer snel in Zwinderen aan waar we
de ezeltruck wederom de weide in reden. Leika, Luise, Alfred en Moritz wilden er graag uit dus stonden al rap buiten.
Ze keken hun ogen uit, je zag ze kijken met een blik van “waar zijn we nu????”.
Was grappig om te zien.