Na 15 jaar in het mooie Drenthe te hebben gewoond, gaat ze weer terug naar haar geboortestreek.  Dichterbij de familie wonen, dat is haar wens. De boerderij is verkocht, dus was het nu tijd om de ezels Sara en Theo over te dragen aan de stichting.

Aangekomen op de plek van bestemming kwam de eigenaresse net terug lopen van de ezels.
Ze had er niet makkelijk mee. Maar als je al zolang voor de ezels gezorgd hebt, is het een moeilijke, maar moedige beslissing. Gerda gaat altijd eerst kijken naar de ezels. En moest even kletsen met de gans die daar stond. Sara en Theo stonden geduldig te wachten op wat er komen gaat. De eigenaresse gaf aan dat ze niet vaak met de trailer zijn mee geweest. En dat Theo er niet makkelijk op ging.
Ze heeft de buren gevraagd of ze wilden komen helpen. Dus hebben we eerst  maar even een kopje koffie gedronken.

Inmiddels waren de buren gearriveerd en hebben we de ezeltruck zodanig neergezet dat ze er makkelijk in konden lopen.
De eigenaresse nam Sara en werd verteld dat ze gewoon de ezeltruck moest inlopen. Gerda nam Theo mee. Enthousiast liep Sara de ezeltruck in, een klein aarzeling maar ze stond erin. Theo was niet zo overtuigd van het idee om erin te gaan.
Dus na enige aandrang en hulp stond Theo in de ezeltruck.

Aangekomen in Zwinderen werden ze naar de weide met stal gebracht. Langs de weide met de adoptie ezels. Tinus en Misty kwamen kijken wie er langs de weide liep. Theo schrok in eerste instantie, maar daarna was het toch even neuzen. Vervolgens kwamen ze nog langs een aantal paarden, die ook enthousiast reageerden. Sara en Theo keken even, maar liepen vervolgens met ons mee naar de weide.  Deze werd geïnspecteerd en het gras werd geproefd en goed gekeurd.