Wij kregen het verzoek of het mogelijk was om ezel Baukje zo spoedig mogelijk op te komen halen,
omdat ze al een aantal dagen helemaal alleen stond.
Ondanks de opgegeven ijzel en sneeuw gingen wij vandaag toch op pad richting Friesland.
Gelukkig was het toen we vertrokken nog net een halve graad boven het vriespunt en niet glad.
Het was niet ver rijden dus kwamen wij al snel op de plaats van bestemming.
De eigenaresse had ons al zien aankomen en legde uit waar wij het beste de trailer konden parkeren.
Als eerste hebben wij de papieren in orde gemaakt en zijn toen de trailer een stuk verder gaan parkeren.
Het was een behoorlijk stuk lopen eer dat we bij ezel Baukje waren.
Ze keek argwanend om zich heen en wilde in eerste instantie zich niet bij haar halster laten pakken.
Na enig aandringen vond ze het toch oké en liep met ons mee richting trailer.
Het was de eerste keer dat ze een trailer in zou lopen dus ze wilde op haar gemak bekijken hoe je het beste over de klep kunt lopen.
Heel langzaam en voorzichtig ging ze naar binnen. De reis verliep voorspoedig, gelukkig was het nog steeds niet glad.
In Zwinderen aangekomen liet ze zich gemakkelijk aan haar halster pakken en wilde even rondkijken waar ze nou beland was.
Ze liep lief met ons mee richting haar nieuwe weide. Ze werd luidkeels begroet door Daantje.
Eenmaal in de weide keek ze haar ogen uit.
Ze had min of meer geen interesse in de andere ezels maar inspecteerde haar nieuwe weide en keek goed rond.
Binnenkort komt er iemand voor haar kijken en wie weet mag ze gauw verhuizen naar een nieuwe plek.