Toen wij een aantal weken geleden Teun ophaalden bij de voormalig eigenaren vond ik het al direct een bijzondere ezel.
Als ik in Zwinderen bij de opvang in de weide bezig was zorgde hij altijd dat hij dicht bij mij stond en liep altijd achter mij aan, niet opdringerig maar heel subtiel. Hij vind het heerlijk om geknuffeld te worden en is super lief, ook naar de kinderen. Ik moest er wel even goed over nadenken want mijn eigen 2 ezels die inmiddels al weer 9 jaar bij elkaar staan en tussendoor nooit andere ezels gezien hebben ( op de ezelwandeling waar destijds ca 15 ezels met eigenaren op af kwamen na) moeten hem natuurlijk wel accepteren. Gisteren was het zover. Teun vond het lastig om uit de weide in Zwinderen mee te lopen. Toen hij eenmaal liep ging het voorspoedig echter bij de trailer stopte hij en wilde in eerste instantie de trailer niet in. Na enig geduld besloot hij toch de trailerklep op te lopen en konden wij op pad. Wij wonen dicht bij de opvang dus het was een heel kort ritje. Mijn ezels keken hun ogen uit. Ze moesten even kennismaken maar ook dat ging heel gemakkelijk. Teun loopt mooi met de andere ezels mee richting stal en weide. De kinderen vinden hem ook heel lief en wij hopen dan ook dat hij zich snel bij ons thuis voelt.