Begin deze maand kwam het bericht verdrietige bericht dat ezel Diederik alleen was achter gebleven. Zijn maatje Roderik is op 27 Januari overleden.. Een nieuwe ezel erbij was geen optie dus afstaan was de wens.

Na een telefoongesprek met de eigenaren en een bezoek aan onze opvang locatie zagen ze het helemaal zitten om Diederik te verhuizen naar Stichting Ezelwelzijn Zwinderen. En dat kon, zo als altijd, snel geregeld worden.

Op een echte maartse dag vertrok onze trailer naar het adres van Diederik. Een echte maart zoekt zijn staart dag. We vertrokken met de zon in onze rug en zagen prachtige voorjaarsbloemen onderweg. Veel sneeuwklokjes, narcissen en kleurrijke krokussen. En dan uit het niet een regenbui.

Op locatie aangekomen stond Diederik al start klaar voor vertrek. Het was weer lekker zonnig. Na een afscheid van oude eigenaar en beide honden vertrok de trailer weer. Dit keer op weg naar onze opvang locatie. Diederik, ervaren met een trailer in de wei, liet zich gemakkelijk in de trailer begeleiden. Hij genoot van de ruimte en het lekkere verse hooi .

Op de terugweg hadden we naast de zon te maken met hagel en regen.. Gelukkig scheen in de Zwinderen de zon weer en liet Diederik van zich horen toen we stilhielden. En ja hoor het werd een heen en weer geroep naar elkaar. Of het nu IA of EO was het klonk fantastisch..

De aanwezige ezels bij Stichting Ezelwelzijn zorgden op deze wijze voor een warm welkom aan hun nieuw maatje, Diederik. En dat bleek ook fysiek toen Diederik met veel energie, nieuwsgierigheid en plezier het ezelverblijf betrad. Dat gaat zeker goed komen.